- vuruşqan
- sif. Çox vuruşan, döyüşən, savaşqan; vuruşmağı, savaşmağı sevən. Vuruşqan uşaq.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
vuruşqan
Look at other dictionaries:
döyüşkən — sif. 1. Davakar, vuruşqan, savaşqan. Döyüşkən adam. Döyüşkən xoruz. – <Səttar:> Özü arıq bir oğlandır. Amma bilirsən necə döyüşkəndir? P. M.. 2. məc. Mübariz, qorxmaz, cəsarətli. <Dilbər:> Sizi isə, Gülüş, indi mən çox gözəl anlayıram … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
döyüşən — f. sif. Vuruşan, vuruşqan, döyüşkən. Döyüşən xoruz, qoç. // Mübarizə edən. M. S. Ordubadinin «Döyüşən şəhər» adlı romanı tarixi hadisələrə həsr olunmuşdur … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
